Ozan Arif, Türk milliyetçiliğinin en gür seslerinden biriydi.
Ülkücü hareketin yılmaz neferi olan sazıyla sesiyle, Mamak zindanlarında işkence çekenlere selam göndermiş.
Gönül adamıydı.
Ülküsü uğruna uzun yıllar sürgünde yaşadı.
Doğruları söyledikçe susturulmak istendi.
Vatan millet uğruna, milletin hukukunu korumak ve yıllarca halkın dertlerini dert edindi.
Dizeleriyle tarihe not düşen Ozan Arif 70 yaşında kansere yenik düştü.
Onun mısraları “Türk’ün Türk’e zulmünü” anlatan acılarla doludur.
Ozan Arif’e Allah’tan rahmet dilerken onun şiiriyle yazımı noktalamak istiyorum.
AHA GELDİM, GİDİYORUM!
Yalan dünya işte senden,
Aha geldim, gidiyorum.
Kalanlara selam benden,
Aha geldim, gidiyorum.
Var mı sana gelip kalan,
Baştan başa murat olan,
Varın yoğun hepsi yalan,
Aha geldim, gidiyorum.
Dereyi aş, tepeyi aş,
Sonu yoktur, dolaş dolaş,
Günden güne yavaş yavaş,
Aha geldim, gidiyorum.
Yalan dünya sana böyle,
Kimler konup göçtü, söyle,
Ben de işte aynen böyle,
Aha geldim, gidiyorum.
Gülemedim şöyle bir gün,
Senelerim geçti sürgün,
Gönül sevdiğine dargın,
Aha geldim, gidiyorum.
Arif der ki: bunca yıl ay
Geldi geçti vay dünya vay!
Yaşamaksa yaşadım say,
Aha geldim, gidiyorum!
Sağlıcakla…