GÖR BENİ

Abone Ol

          AKİLAH AZRA KOHEN
                   (ROMAN-593 s.)

     Bu romanda, Kurtuluş Savaşı öncesi-savaş yılları -Cumhuriyet dönemi kuruluş yılları, İki Devrin Hikâyesi, alt başlığıyla anlatılmıştır.

     Dış güçlerin planları, kışkırtmalarıyla kendi içinde bölünen kuşaklar aşk hikâyeleri eşliğinde ortaya konmuştur. Tabii Mustafa Kemal ve onun düşmanları dostları da romanın akışında...

      Yer yer ansiklopedik bilgi verilmesi romanın akışını yavaşlatıyor. Sizi yanıltmak istemem. Biraz sıkılmayı göze almayanlar verdikleri kitap parasına üzülebilirler.

         Ben artık emekliyim. Zamanım bol.
     Kitabı okurken altlarını çizdiğim bazı cümleleri sizinle paylaşmayı yararlı buldum.

         İyi okumalar...
           
          "Bilmeyenlerin arasında bilen olmak en büyük lanetti." S. 33

     "... merakları ortak olan varlıklar bir gün
birbirlerini mutlaka bulurlar." S. 41

     "İnsan, zihninin şelalesinden kaçabilir miydi?" S. 51

     "Bazen sorgulamak savaşmaktan daha fazla cesaret isterdi." S. 52

   "İşte bana bunu öğrettiler bizim oralarda
 ... Efe olmayı!" S. 55

     "Devrim yenilenmedir, süregelen yanlışları düzeltme çabasıdır. Bir adım daha insan olma umududur." S. 64

     "Devlette hep diyorlar ki siz öğretmensiniz, öğretmen düşünmeli ve düşündüklerini hep söyleyebilmeli, çünkü bir çocuğun ilk öğrenmesi gereken şey düşünmek ve düşündüğünü
söyleyebilmektir."  S. 65

         "... en büyük silah ilimdir, en iyi yöntemse eğitim." S. 65

     "Birilerinin abartılı zenginliği başka birilerinin daha da fakirleşmesi değil miydi? S. 77

     "Kendi celladına hayran bir milletten ne beklenirdi ki..." S. 94

     "Sevgide buluşabilenler konuşmadan anlaşırlardı." S.109

     "... yağmalamak istiyorsan önce köksüzleştireceksin mantığı burada da işlemiştir..." S.199

     "Çektiği acılar, üşümek, yorgunluk değildi insanı yenen şey, umutsuzluğu!" S. 307

     "İnsan, sevgi hissedebildiği kadar insandı, yoksa en tehlikeli hayvandı." S. 316 

     "Çünkü annesi köle olan bir çocuk zaten köle doğar." S. 358

     " Karakteri zayıf insanların paraya daima bir zaafı vardı." S. 446