İŞTE O YAZI:
1961 yılında misafir işçi olarak Almanya'ya giden gurbetçiler, aradan geçen 65 yıl zarfında ne yazık ki geri dönüşleri artık cenazeleri ile oluyor.
Almanya'da bir gurbetçinin ölmesi ile devreye giren özel sigorta var.
Eğer kendini camiye kaydetmiş ve yıllık sigorta ödeniyorsa, diyanet camileri ile bazı tarikatların bir uygulaması ile tüm masrafları üstleniyor ve Almanya'daki resmi işlemler dahil Türkiye'deki köyüne kadar cenaze ulaştırılıyor. Buna cenaze sigortası deniliyor.
Haliyle bu ! Yıllarca gidip geldikleri uçakta duygusal görüntü oluşturuyor.
Türkiye'den ilk 150 bin kişilik kafiye gitmişti. Gurbetçilerin zamanla sayısı arttı ve 4 milyonu buldu. Sadece Zonguldaklı olarak Almanya'nın maden şehirleri bulunan Ruhr Havzasında 400 bin Zonguldaklı yaşadığı tahmin ediliyor.
Gurbetçilerin birer birer cenazeleri Almanya'dan gelmeye başlaması ile ; bizim cenaze geleneklerimizi de değiştirmeye başlamış.
Ne acı ki ; uçağın kargosuna bir bavul gibi konmak zorunda . Bizim klasik tabutlar Almanya'da bulunmadığından ve emniyet, sağlamlık açısından müsait olmadığından , bir de uzun mesafe olması, dondurucu özelliği bulunmadığından cenazeler Hristiyan tabutları ile gönderilmek zorunda.
Çoğu gurbetçinin cenazesi Almanya'da kiliselerde kullanılan tabutlarla gönderiliyor. Bu tabutların geri dönüşü var mı bilmiyorum ama : Artık köylerde camilerde köy sakinlerinin dahi cenazelerinde de kullanılmaya başladığına göre camilere bağışlanıyor.. Sanırım gurbetçinin cenazesi köye getirildikten sonra bazı camiler bu tabutu kullanmaya devam ediyor.
Almanya'dan gelen eski itfaiye araçlarının Türkiye'de bazı belediyelere bağışlandığını duyduk ama Hristiyan tabutlarının camilerde kullanılması ilginç oldu.
