150 sayfadan oluşan kitap da Hüsnü Yusuf Öztürk’ün anılarını okudukça Devrek’in geçmişine dönüyor ve eski yaşamları ve şahsiyetleri öğreniyoruz. Devrek’in renkli simalarından, esnafından kimler yok ki; Terzi Ahmet, Mustafendi, Karıncaezmez Şevki, Tösür Osman, Kasap kemal, Aşçı Yusuf, Kara Siyami, Onbaşı Niyazi, Hacı Müfit, Hulusi Hoca, Besim Çavuş, Hayri Müfettişoğlu, Çingen Şükrü, Kemal Anadol, Hasan Mekik, Kör kadir, Tapucu Orhan, Cengiz Bozkurt, Necati yalçın, Zehra Teyze…
Öztürk’ün “Zanaatlar ve Meslekler” başlıklı yazısı da dikkatimizi çekiyor. Şöyle ki, yaptığı bir araştırma sonucu 1932 yılında ülkemizdeki meslek türlerini ortaya koyuyor. Bakın bazıları şöyle bu mesleklerin: Avadancılık, arakiyecilik, bezzazlık, kalafakçılık, kazmircilik, kaytancılık, kebecilik, mahyacılık, mertekilik, Müzehhiplik, rıhcılık, yaldızcılık… Bugün kaçımız bilir bu meslekleri?
Hüsnü Yusuf Öztürk’ü bir de eşi, Eski Devrek Noteri S. Güler Öztürk’ten dinleyelim:
“5 Mart 1949 yılında Devrek’te doğdu. Liseyi İstanbul Vefa Lisesi’nde bitirdikten sonra İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden 1972 yılında mezun oldu. Zonguldak’ta avukatlık stajına başladı. Büyük bir Devrek aşığı olarak staj bitiminde Devrek’te avukatlığa başladı. Öğrencilik yıllarından beri sosyal demokrat yapıya sahip, her türlü sosyal faaliyetlerde bulunan, memleketini ve insanlarını çok seven, elinden geldiğince onlarayardımcı olmaya çalışan, alçak gönüllü, tam bir halk adamıdır./…? Geçmeyi ve yaşamayı seven keyif adamıydı”
Gerçekten de öyleydi Hüsnü Yusuf ağabey. 23 Şubat 2017 tarihinde aramızdan ayrılan bu güzel insanı yine onun kitabında yer alan, Viktor Hugo’nun şu sözleriyle analım:
“Yaşlılık yıllarındayken niçin bu kadar kendinizi yoruyorsunuz?” diye soran arkadaşına Victor Hugo şu cevabı vermiş:
-Dinlenmek için önümde sonsuz bir hayat var!
Anısına saygıyla.
HABER MERKEZİ