Kelimeler düğümleniyor boğazımda. Konuşamıyorum...Umutları vardı, hayalleri, gelecek planları vardı... Evleneceklerdi. Belki o “sıvasız” evin bir katında oturacaklardı. Beyaz gelinlik giyecekti o kız. Damatlığını çekecekti üzerine Göksal... Olmadı şehidim... Olmadı yiğidim... Gülmeyecek artık o kızın yüzü bundan sonra, babanın ömründen ömür gitti zaten... Annen perişan... Vatan mı? Sağolsun şehidim.
Kısa dönem askerliğim sırasında, komutan statüsündeki bana en yakın davranan rütbeliler hep uzman çavuşlar oldu. Evet uzman çavuşlar... Türk Silahlı Kuvvetleri’nin yürekli, çalışkan, her türlü işine koşturan, uzman çavuşları. Askerliğini yapmış olan okuyucularımız o “her türlü iş” mevzuunu daha iyi idrak edeceklerdir. Zonguldak son 2 ayda 2 şehit verdi. 2’si de Uzman Çavuş rütbesindeydi. Aldıkları maaş bulundukları birliğe, birliğin konumuna göre değişiyor. Şehidimiz Göksal CİN’in nişanlısı “Hep borcumuz var diye değil mi bunlar? Her şey 5 bin TL için miydi? dedi o kara günde... O kara günün özeti soru işaretleriydi bunlar...