Karamsarlık arttıkça, halkı suçlayanlar çoğaldı.
Önce halkı tanımak gerek.
TDK SÖZLÜK'te halk Ar. ¬al®️
(I) a. 1. Aynı ülkede yaşayan, aynı kültür özelliklerine sahip olan, aynı uyruktaki insan topluluğu, folk: Türk halkı. 2. Aynı soydan gelen, ayrı ülkelerin uyruğu olarak yaşayan insan topluluğu: Yahudi halkı. 3. Bir ülke içerisinde yaşayan değişik soylardan insan topluluklarının her biri: Bağımsız Devletler Topluluğunun halkları. 4. Belli bir bölgede veya çevrede yaşayanların bütünü, ahali: “Bütün köy halkı orada idi.” -Ö. Seyfettin. 5. Bir ülkedeki yurttaşların bütünü, kamu: “Bilmiyorlar ki halk, halkın diliyle konuşan sanatkârla birliktir.” -O. V. Kanık.
halk Ar. ¬al®️
(II) a. (l ince okunur) esk. Yaratma.
halk
Ahali, halk. bk. helk
Halkı genelleyip de suçlayan, halkın neresinde? İçinde mi, dışında mı? Aydın mı? Yönetici mi? Halktan mı?
Kendisi 'aydın', bilinçli, iyi insan. Sağdan, soldan, inançlı, inançsız fark etmez.
Ey sahip insan. Ey üstten bakan.
Hiçbir halk, aşağılayıcısına sürekli bağlanmaz. Sindirilirse, günü gelince, gerilip fırlatır üstünden. Sabır biter.
Halk, kendisi gibi olana, kültür, bilgi, özgürlük, eşitlik, emek, dostlarına bağlanır. Aldanışa açıktır da...
Halk, 17. yüzyılda, İngiltere' de, Cromwel ile; 18. yüzyılda, 1789 Fransız Devrimi'yle öne çıkar. Halkın gerçek gücünün farkına, CUMHURİYET aydınlığında varılır. Varılır da ne çileler çekilir, ne acılar yaşanır.
Halk olabilmek kolay mı?
Osmanlı, Tanzimat'la, Meşrutiyet'le dizmeye başlar patika yolun taşlarını.
Atatürk'te halkçılık bir tutkudur. 19 Mayıs halka gidiştir. 23 Nisan, milletin-halkın ta kendisidir. Cumhuriyet, halk yönetimidir. Halk, bağımsızlık aşkıyla yurdu kurtarandır.
Halksız devlet yoktur. Halksız demokrasi hiç yoktur.
Dikkat edin, Kurtuluş Savaşı sonrası sosyal, kültürel, bilimsel, ekonomik kalkınma uğraşıyla geçmiştir. Bilinçli yurttaş eğitimi hep sürmüştür. Devlet, halkı türlü tuzaklardan koruma önlemlerini almıştır. İç ve dış tehlikeler sergilenmiştir. Uyarılan yurttaş yalnız bırakılmamıştır. Sosyal devlet dayanışmayı desteklemiştir.
Türk halkının destanlarını anlatmaya gerek yok. Tarihe bakılırsa zikzaklar görülür tabii.
Bazen terazi ellenir, ölçü bozulur. Değerler harç olmaktan çıkar. Herkes kendi başının çaresine bakar. İç barış yok olur. Çıkar öne geçer. Düşman güçler, karakargalar meydanı boş bulurlar. Bir kapışma dönemi çökertir halkın güzelliğini.
İşte o zaman gereklisin kardeşim. Sakin güç, örnek olacaksın. Emek verip çile çekeceksin. Tepeye çıkıp izleyici olmayacaksın.
Güçsüzü, sadece suçlayarak, güçlendiremezsin. Yoksul, aç, işsiz, eğitimsiz kardeş seni yanında görmek ister. Güven ve özgüven vereceksin. Güzelin çilekeşi olduğuna inanırsa halk, sana yaklaşır, kötülerden kaçar.
Ortam eleştirisi öne çıkmalı. Bataklık temizlenmeli. Herkes temizliğe katılmalı.
Suçlayıp karala, karşı taraf yaratıp kayıkçı kavgalarıyla oyala. Sonra "Biz adam olmayız!" de, çık aradan.
Bir halk hepten kötü, hepten iyi olamaz. Nasıl ölçtük? Biz şaşmaz iyilik ölçer miyiz?
İyice anlatabildik mi acaba felaketi, yok ederek cehaleti?
Bırakalım karalamayı, ışık olalım olabilirsek. Böyle dönecek bu dünyanın çarkı.
Boşluk kaldıysa içinde bol bol türkü dinle, halk oyunu izle ve yeniden oku ŞU ÇILGIN TÜRKLER'i, YABAN'ı.
Dertliyle dertleş, kol kola yürü, birlikte üret, birlikte tüket ve şen gör halkı.
Not: İnsana güveninizi yitirdiğinizde Atatürk'ün en sevdiği şair olan Fikret'ten dizeler okuyabilirsiniz.
- dünya dönecek cennete insanla, inandım-
( Haluk'un Amentüsü)
