Yılmaz Süer’in “Saçı Meçli Yarim” 45’liğini dün arkadaşım Vedat İspir’in mezatında gördüğümde hemen plağı aldım. Plak beni derhal çocukluk ve ilk gençlik yıllarıma götürdü. Tüm anılar bir film şeridi gibi gözümün önünden geçmeye başladı. Plağın üstünde bir etiket var. Seyfi Uğur. Köprü altında dükkanları vardı plak oradan alınmış. Bu şarkıyı o dönemler Zonguldak ta polis memurluğu yapan Hikmet Daye bestelemişti. Hatırlıyorum çok sansasyon yaratmıştı. Bizim orada kömür işletmelerinin EKİ radyosu vardı şarkı her gün bu radyoda çalınırdı. Yılmaz Süer Orkestrası dönemin en popüler orkestrasıydı. Sürmen düğün salonunda çalıyorlardı. Hatta benim sünnetim de o salonda olmuş bu orkestra çalmıştı. Fotoğraflarda klavye de ve Akordion çalan Yılmaz amcanın aynı zamanda Mine film adında film şirketi var. Arzu filmin tüm filmlerini Yılmaz amca dağıtırdı Zonguldak sinemalarına.
Yılmaz amca çok iyi bir klavyeciydi yıllar sonra oğlu Celil Erkut da müzik de güzel yerlere geldi. Ben bu fotoğrafları kızı Mine Erkut’tan istedim. Sağ olsun o da annesinin albümünden fotoğrafları çıkarıp benimle paylaştı. Fotoğraflarda davul çalan gözlüklü bir abimiz var. Biz ona Mota amca derdik. Gözleri görmeyen bir davul ustasıydı. Çocuk aklı işte hakkında pek fazla şey bilmiyorum şimdi olsaydı hayatını anlatmak isterdim.
Zonguldak o yıllarda çok güzel bir şehirdi. Deniz Kulübü, Emirgan, Sürmen, EKİ lokalleri çok güzel orkestralar vardı. Şimdi bu fotoğrafları gören Zonguldaklı araştırmacılar belki katkıda bulunmak isterler.
Birol Üzmez-2019
Zonguldak Nostalji
