Türk müzik tarihinin hem duruşuyla, hem de sanatıyla efsane isimlerinden birini,
Gerçek bir işçi, emekçi dostu olan Edip Akbayram’ı kaybetmenin,
Derin üzüntüsünü yaşıyoruz…
Bir işçi dostu ve emekten yana sanatçı olarak,
1 Mayıslarda Zonguldak’ta defalarca sahne almış,
Hem dünya hem de Zonguldak işçi direnişinin
En önemli örneklerinden biri olan,
Büyük madenci grevinde Zonguldak işçisinin koluna girmiş,
Şemsi Başkan’la birlikte işçiye hitap etmiş,
Zonguldak’ın, Zonguldaklının ve maden işçisinin yanında olduğunu,
Her zaman hissettirmiş biri olan Edip Akbayram’ın isminin,
Zonguldak’ta bir caddeye verilmesi çok da yakışır,
Şık ve güzel olmaz mı?
Cadde olamıyorsa da,
Örneğin Belediye Kültür Merkezi,
Edip Akbayram Kültür Merkezi’ne dönüştürülemez mi?
Edip Akbayram’ın kendisi gibi sanatçı olan kızı,
Türkü Akbayram ve onun izinden yürüyen sanatçı dostlarının da,
Bir eli, kulağı hep Zonguldak’ta olur,
Zonguldak’ın kültür-sanat faaliyetlerine de bir ivme kazandırılabilirdi…
Ben, çoğu Zonguldaklı gibi bir Edip Akbayram hayranı olarak,
“Bunu bir düşünün” derim…
Babamın en sevdiği sanatçıydı,
Babamın doğum günüde kaybettik...
Ustaya sevgi, saygı ve özlemle…
Türkiye en büyük seslerinden birini kaybetti…
Yeri dolamayacak…
