İşte o yazı:
15 /01/1963 Kokaksu istasyonunda demiryolu personelinin çekindiği fotoğrafta , isimlerini kayıt alabildiğim kadarı:
En sol başta Tren şefi Vahit Suli (namı diğer Kürt Vahit) Vahit amcayı hayatta iken şahsen tanıyordum., Gayet konuşkan bir kişilikti. Resimde ki diğer kişiler Ahmet Üstündağ, Mehmet Topçu, Hüseyin Ahmet Kokaksu`da çekilmiş TCDD personeline neden Çatalağzı personeli dedim, anlatayım. Trende görev alan demiryolu personelinin büyük kısmı Çatalağzı`na yerleşmiştir. Bunun nedeni; görev aldıkları trenleri buradan teslim alıp, mesai bitiğinde buradan devir ediyorlardı.
Demiryolu personelinin sadece yer hizmetinde bulunanlar lojmanlardan faydalanabiliyorlardı. Zira yer hizmetlerinde çalışan personel de dışarıdan tayin ile gelen, bir süre sonra başka bir yere tayini çıkan personelleri idi. Oysa trenlerde sefere çıkan personel, sabit personeldi ve bölge insanından seçilirdi. O yüzden bu kasabaya yerleşmişlerdi.
(Tren şefi ,gardıfren, kondüktör, makinist ) TCDD lojmanlarından faydalanamadıkları için Çatalağzı`nda ev almış ya da kirada kalmışlardır.
Biz de bir demiryolcu ailesi olarak, babamın tren şefi olmasından dolayı TCDD lojmanlarında oturmadık. Babam 1955`de Çatalağzı'ndan ev satın alıp buraya yerleşmiş.
1970 yıllarına kadar Kilimli bucak olmasına rağmen Çatalağzı'ndan hem nüfus olarak hem de işletme sayısı olarak gerideydi. Çatalağzı devletin Zonguldak`ta en fazla yatırım yaptığı ve önem verdiği bir merkezdi.
TCDD tren personelinin de çoğu Devrek, Gökçebey, Çaycuma'dan seçilmiştir. Yukarıda bahsettiğim nedenlerden dolayı personelinin çoğunu bölge insanından temin etmiştir. Bu kişileri Eskişehir'e gönderilirler ve TCDD okulunda kurslara tabi tutulduktan sonra göreve başlatırlardı.
Çatalağzı, TCDD için ayrı bir önem taşıyordu. Karabük'teki Depo Müdürlüğünden sonra ilin ikinci Depo Müdürlüğünü buraya kurdular. O yüzden Çatalağzı, Kilimli ’den daha fazla göç almıştı.
1970`li yıllarından sonra konut atağını yapan Kilimli, heyelan bölgesi olmasına rağmen 202 evler ile konutlaşmaya gidince, nüfusunu artırıp ilçe konumuna ulaşmıştır.. Ama halen istasyonu oldukça zayıftır. Kilimli, ara durak istasyonuna benzer.
Filyos bir demiryolu kasabasıdır mesela , İstasyonu'nun önemi ; Filyos'ta demiryolu kurulmaya başlandığı sırada yapılan ve demiryolu rayı döşenen iskeleden kaynaklanır. Tuğla fabrikası ile önemi daha da artmıştır. Demiryolcuların yerleştiği yerlerden biri bu yüzden Filyos’tur. Mesela emekli olan demiryolcuların çoğu hayatlarını Filyos’ta devam ettirmişlerdir.
Çaycuma İstasyonu, banliyö trenlerinin döndüğü kısa mesafe istasyonun son durağı olmuştur. Buna rağmen demiryolcuların yerleşmek için tercih ettiği yer olmamıştır. Saltukova (Kokaksu) istasyonu ise Bartın istikametine giden, gelen yolcuların en fazla kullandığı istasyon konumundaydı.
Gökçebey, Yenice, Karabük istasyonuna da Zonguldak'tan günde iki üç sefer yapan ekspres trenleri gidip , geliyordu. Günde bir sefer de Ankara`ya karşılıklı gidip gelen trenler vardı. Ankara‘ya sefer yapan trenlerde Ankara personeli bulunurdu.
1970’li yıllara kadar işçi trenleri ayrı sefer yapardı. Bu trene sadece grup işçileri binerdi. Bazen tren Çatalağzı İstasyonunda ayrı bir raya çekilerek bekletilirdi.
Çatalağzı’na geçici olarak çalışmaya gelen demiryolu personeli için yatakhane olmasına rağmen bazı işçiler için İstasyon Köprüsü ayağındaki kullanılmayan raya ambar vagonları çekilir ve bu kişiler iki kişilik yatakhaneye dönüştürülen vagonlarda kalırlardı.
