İnsan ister istemez Devletine güvenmek ister…
Şartlar ne olursa olsun Devletinin adaletini ve güvencesini insanoğlu bekler ve ister…
1979 Yılında çıkığım bu yolculukta 44 yılda onlarca Vali, onlarca Emniyet Müdür gördüm ve tanıdım…
Bizler 100 bin kişinin greve çıktığı dönemde (1990-91) İl Emniyet Müdürü Tuncay Kalabak’ı da tanıdık…
Ondan önce gelen Terör uzmanı Mete Altan’ı da tanıdık…
İdris Pala özelimizdi…
Ancak Mustafa Öncül aile dostumuzdu…
Bu isimler Devletin Emniyet Müdürlüğünü yaptılar…
Şunun bunun veya birilerinin Emniyet Müdürü hiç olmadılar… 
Gültekin Kızılışık diye bir emniyet müdürü gelip geçmişti Zonguldak’tan…
Onu tanıma fırsatımız yoktu… Milletvekili de oldu bu şehirden…
Valilerimiz vardı evlerine girip çıktığımız…
Galip Demirel gibi…
Saim Çotur gibi…
Yavuz Erkmen gibi…
Başarılı işler yapan Erol Ayyıldız, Ahmet Çınar’ları tanıdık ve sevdik…
Fahri Aktaş Zonguldak’a atandığında bir defa makam odasında görüştüm…
Onun dışında sadece telefonla iletişimimiz oldu…
Geldiği günden buyana sosyal sorumluluk projeleri dahil önemli işlere imza atı…
Özellikle “cerahat” kirli ilişkileri sessiz sedasız pürü pak etti…
Neşteri nereye vuracağını çok iyi bildi…
Bu şehrin derdi olan FETÖ, Uyuşturucu, Kumar, Bahis ve Tefeye büyük darbe indirdi…
Özellikle mahalle, köy veya kahvehane ziyaretlerinde hep üzerinde üniforması vardı…
Ha şehirde korumasız sivil kıyafetlide dolaşıyordu…
Neden üniformalı ziyaretler yaptığının aslında altında yatan bir gerçek vardı…
İşte o gerçek; “BEN DEVLETİN EMNİYET MÜDÜRÜYÜMDÜ.”
Şimdi Manisa’ya tayini çıktı…
Gelen Emniyet Müdürünü tanımıyoruz… 
Tanışacağızdır mutlaka…
Oda mutlaka iyidir ve başarılı olacaktır…
O şunda bilinmeyen…
Ancak bilinen bir gerçek var…
Zonguldak kaybetti, Manisa kazandı…
Güle güle devlet adamı Fahri Aktaş…
Yeni görevinizde Allah yardımcınız olsun…
Zonguldak’ı da unutmayın…
Yolunuz açık olsun!
Sevgiyle kalın.