ŞAİR ELENE NERMİN'İN KALEMİNDEN...
Özlemi kanatır kalbini,
aklına gelince
inceden bir sızı gibi girer kanına...
Yüreğin sıkışır, dudaklarını ısırırsın acıtıncaya dek.
Yine de geçmez sancısı.
Ahh için içine dar gelir, göğsüne sığmaz nefesin,
sıktığın bütün dişlerin sızlar mı..?
Yokluğun, yoksulluğum.
Yine düştün, aldığın aklıma bak...
Sen benim kaybolmuş şehirlerim de aradığım..
Kendi çığlığınla uyanıp yüreğini aldınmı avuçlarına hiç, teselli için..
Ne yana baksan O dikildimi karşına, yine yaktımı genzini özlediğin kokusu..
Gülüşünü sevdiğim,
gülüşüm..
Gözlerinin harelerin de saklanmayı, dudağının kıvrımın da bi ömür kalmayı
düşledin mi?
Gün geceye dönerken, ıssız sokaklarda rastlarım belki diye,
iliklerine kadar titreyip özledin mi?
Haksızlık bu diye,
hırsından tırnaklarını avuçlarına batırdın mı kanatırcasına?
Gecenin karanlığı kapladı her yeri yine yeniden...
Evlerin ışıkları yanıyor birer birer..
Buğulu camlar da çocuk silüetleri..
Bi telefon çalıyor ısrarla.. Gözlerimin içi yanıyor.
Bakışlarıma özlem doluyor yine aceleci..
Bi salepçi geçiyor boğuk sesiyle bağırarak..
Sen geçiyorsun içimden
İçimi yırtarak acımasız..
Acıtarak!
Özlemin de demlenen
aklımdan, düşlerimden döşümden...
Duydun mu..?
Hep aklımda olmak
zorundamısın?
Yüreğim özleminle kanıyor
gördün mü..?
