Dün Zonguldak farklı bir heyecan yaşadı…

Futbol deyip geçmeyin…

Binlerce Zonguldaklı yıllar sonra ilk kez ulusal bir televizyon kanalında şehir takımının maçını canlı izledi…

Canlı yayın sırasında maçı anlatan spikerin sözleri bir kentin nereden nereye geldiğinin iki kelimeyle özetiydi aslında…

“Efsane Zonguldakspor”

Hep geçmişiyle övündü bu şehir…

Dünkü maçı anlatan muhtemelen eski bir TRT spikeriydi…

Hey gidi günler hey…

50 bin işçinin çalıştığı, ekonomaların, sinemaların, dans gecelerinin olduğu işsizliğin olmadığı bir emek kentinden bir emekli kentine…

O spiker, 1980’lerin “efsane” takımının bu gün ne hallere düştüğünü bilse en az bizim kadar üzülürdü herhalde Zonguldak için…

Aynı kanalda akşam yayınlanan tartışma programlarında da mağlup olmasına rağmen sadece Zonguldak Kömür Spor ve Zonguldak Spor’un birinci ligdeki yılları konuşuldu dakikalarca…

Spor, şehir ekonomisinin çöküşünün en somut göstergesi…

Bir kentin ekonomisi şehir takımının bulunduğu ligle doğru orantılı çoğu zaman…

Sosyal ve kültürel alandaki çöküş de buna eklendi mi alın size tükenmiş bir memleket…

Emeklilik hayallerini Zonguldak dışında bir yerlerde kuran o kadar çok insan tanıyorum ki…

Böylesine karamsar insanların yaşadığı kasvetli bir kette yitirdiğimiz umutlarımızı yeniden yeşerten tek şey Zonguldak Kömür Spor şu sıralar…

Dünkü maç sırasında sporun bir vilayet için önemini hep birlikte gördük…

Ve insanların başarıya ne denli hasret kaldığını…

Skoru hiç dert etmiyorum…

Çünkü Cahit Terzi’nin futbolcuları bir emek kentine yakışır bir mücadele verip başımızı bir dakika olsun yere düşürmeden son ana kadar mücadele ettiler…

Daha önce buradan yaptığım çağrıyı tekrar ediyorum…

Ligde namağlup lider olan Kömür Spor, gazla buraya kadar geldi…

Şimdi şehir olarak bir şeyler yapmamız lazım…

Vali Bey’in bu konuda pasif kalmasını anlayamıyorum…

Şüphesiz kentin tek sorunu spor değil… Ama binlerce insanı kahve köşelerinden sahalarda buluşturan Kömür Spor’un başarısını yok saymak, ekonomiye katacağı artıları görmezden gelmek de bu çocukların emeğine, 48 yıllık kulüp tarihine haksızlık olmaz mı?

İyi niyetinden ve dürüstlüğünden zerre kadar şüphe etmediğim Kulüp Başkanı Süleyman Caner’e son görüşmemizde küçük paralarla büyük destek alabileceğini anlatmaya çalıştım… O da önerilerime sıcak baktı…

İmkansızlıklar içinde boğulan Caner’i, enerjisini kaybetmiş görmek benim gibi çoklarını üzüyor…

Mesela Zonguldak ve ilçelerde bulunan alışveriş merkezi, restoran ve mağazalara yardım dernekleri gibi bağış kutuları konulabilir… Ya da Demir Park AVM’ye dev bir kumbara… Şehir merkezinde kırmızı lacivert bayrak ve görsellerle süslenmiş makbuz karşılığı bağış noktaları da kurulabilir… Yine kent merkezinde AVM önünde Zonguldakspor ürünlerinin satıldığı bir TIR iş yapmaz mı?

Bana göre bu takım çok daha iyi yerleri hak ediyor…

Onun için lütfen sizlerde Zonguldak Kömür Spor’a mali destek için önerilerinizi internet sitemiz aracılığıyla bize yazın...

Lütfen üşenmeyin…