Patırtı kütürtü içinde bir seçim dönemi daha yaşandı bitti.Çocukluğumdan beri hatırladığım görüntüler hep aynı.O zamanki siyaset nasılsa yine aynısı yapılıyor;iktidar,ben haklıyım,kandırıldık,yanıldık edasıyla diline ne gelirse onu söylüyor,muhalefetse tam aksi söylemlerle karşılık vermeyi marifetten sayarak kendi iç meseleleriyle uğraşmaktan fırsat bulup çözümlerini ortaya dökemiyor.Ne saygı var,ne sevgi var bu söylemlerde;sadece hırs var,koltuk kavgası,kırıp dökmek var.Yapıcı hiçbir değerlendirme,öneri,sorgulama,araştırma yapmadan üstelik.
İzlemekte, okumaktayız; farklılıklar kavgada, oy kullananlar kavgada, seçilen, seçilmeyenler kavgada. Ne olacak bunun sonu?Görevleri huzur ve refahı sağlamak olacakken,güven bunalımına sokan,umutsuzluğa sürükleyen,hamasi nutuklarla sadece kendilerine oy verenleri adamdan sayan,sözlerinin arkasında durmayan,her yanlışa bir kulp takan oluyorlar.
Çoluk çocuğunu okutamayanlar, okutup bir işe yerleştiremeyenler, sigortasız çalışıp hasta olmamaya dua edenler, orta yerde kalacağım diye yaşlılığından korkanlar,evlatlarının,ana-babalarının eline bakanlar,değil başka bir şehre başka mahalledeki yakınına gitmek için bile dolmuş parası olmayanlar veya hesabını yapmak zorunda kalanlar,kırk yılda bir tatile gidemeyenler,evine kitap,gazete sokamayanlar,tiyatrodan,sinemadan habersiz yaşayanlar,çalışıp hakkını alamayanlar,aldığı üç kuruşla ayın yarısını bile getiremeyenler.Daha neler neler…
Geçim derdi sade vatandaşın gırtlağına kadar dayanmışken, çözümsüzlükten ne yapacağını bilemeyen muktedirlerin ekranlardaki kavgalarını izlemekten de iyice bir delleniyoruz. Herkes, her şeyi kavgayla çözeceğini zannediyor. Hal böyle olunca adalet menfaatlere kurban edilir oldu. Sevgi ulaşılmaz meta oldu.Saygı güçlü olana boyun eğmek,arkadaşlık senden üstünse kıskançlık nedeni,senden zayıfsa ezme nedeni oldu.Dostluk hatırlanmaz hatırların oldu.Velhasılkelam;balık baştan kokar oldu.
