Bugün 3 Mart 2020.
28 yıl önce 3 Mart 1992’de 263 canımızı yitirdik.
Akşam saatlerinde henüz 10 yaşındaydım ancak şehirdeki kargaşa, ambulans sesleri hâlâ kulaklarda.
Günlerce süren yangın, ocaklara basılan tonlarca su...
Gözyaşı akıtan bir şehir.
Her ölüm acıdır ancak Cumhuriyetin Lokomotifi olmuş, Karaelmas’ ın yatağında yitip giden canlarımız, alınmayan önlemler ve dahası daha da acı.
3 Mart tarihi hep hatırlarda. Umarım bu tarihi sildirecek yeni ve daha büyük acılarımız olmaz.
Umarım ders alan idareciler ve yönetimler olur. “ Madenciler Güzel Öldüler” denilmez yeniden!
Tüm maden şehitlerimize rahmet diliyorum.
