Çocukların  yetişkinler  tarafından muhakkak maruz kaldığı kalıplaşmış bazı sorular vardır.  Sanırım,  ‘’ Büyüyünce ne olacaksın ? ’’  da bu soruların başını çekiyor... Çocuklara bu soru sorulmadan önce anne-babaların kendilerine, yetişkinlerin birbirlerine sormaları gereken asıl soru ‘’ Anne-baba olarak çocuğumuzu nasıl bir yetişkin  olarak görmek istiyoruz ?’’ olmalı …  Ne hayal ediyorsunuz?  Yıllar sonra karşınızda nasıl bir yetişkin görmek istiyorsunuz? Çocuğunuza sağlam bir kariyer planlaması yaparken, karakterini de sağlamlaştırmayı planlıyor musunuz?
     Mutlu ve başarılı veya mutsuz bile olsa başarılı ,ahlaklı, saygılı, saygısız,  özgüvenli, özgüveni eksik, empati duygusu yüksek,  problemler karşısında ağlayan, şiddete başvuran… Ne bekliyorsunuz? Var mı bir rotanız?
     Genellikle,  çocuklar büyürken yavaş yavaş çevre, arkadaş, televizyon, internet gibi bir çok etken çocuğun hayatında aile kadar hatta bazen  aileden daha  da büyük bir yer kaplamaya başlar. Bu faktörler çocuğun hayatında aktif rol almadan önce aile çocuğun zihninde temel şemaları ne kadar doğru yerleştirirse, çocuklarda dış faktörlerin olumsuz etkilerinden o kadar az zarar göreceklerdir. En basit örneğiyle, eğer çocuğunuza 0-6 yaş döneminde, yani kemikleşecek davranışlarının, alışkanlıklarının kazanıldığı dönemde, şiddetin uygun bir davranış olmadığını öğrettiyseniz, size vurduğunda ya da bir arkadaşına vurduğunda müsemma göstermediyseniz, ‘’çocuktur yapar’’ diyerek geçiştirmediyseniz, muhtemelen çocuğunuz; şiddet eğilimi olan arkadaş gruplarından uzak duracaktır. Özellikle ergenlik döneminde şiddet eğilimli arkadaş grupları ( çeteler) yerine kendine uygun arkadaşlar seçecek onların gruplarına dahil olmak isteyecektir. Problemlerini çözmek için şiddete değil, akılcı yollara başvuracaktır.
      Siz çocuğunuza doğruyu ve yanlışı öğrettiğinizde, çocuğunuz hayatına bu doğruları ve yanlışları yerleştirecektir.  Yalan söylemeyi, hırsızlık yapmayı, şiddet göstermeyi sırf çocuğunuz yaptığı için önemsemedikçe, üzerinde durmadıkça, doğru olanı yerleştirmedikçe, bu çocuk için masum gibi gözüken davranışlar yetişkinliğe doğru da normalleşebilir.  Çocuğunuz sizin öğrettikleriniz doğrultusunda, yolunu kendisi belirleyecektir, önemli olan o kendi rotasını belirleyene kadar düzeye kadar ona doğru yönlendirmiş olmanızdır.
       Elinizde çok değerli cevherler var,  anne baba olarak onları siz işliyorsunuz, tutumlarınızla ya ışığını söndürüyorsunuz yada ışığına ışık, değerine değer katıyorsunuz… Öncelikli  seçim sizin. Rotayı ilk siz belirliyorsunuz, çocuğunuza hayatı boyunca lazım olacak değerleri öncelikli olarak siz kazandırıyorsunuz.
    Çoğunuz sizin verdiğiniz, kazandırdığınız değerlerle; mutlu, mutsuz,  başarılı , başarısız, kendine güvenen yada güvenmeyen,  ahlaklı, erdemli olarak şekillenecek,  öncelikli tercih sizin.
    Gelecekte insanlara yararlı olanı da, hiç acımadan zarar verebilecek olanı da yetiştirmekte rolümüz çok büyük, etrafımızdaki her çocuğa bu bilinçle yaklaşabilmek temennisiyle;
    Sevgilerimle;
   Sultan UNCU