Yılların yorgunluğunu sıyırıyorum üstümden
Yorgunluğum çok eskimiş
Elerimde kalıyor hüznüm
Yarınlara bırakılacak yanı kalmamış dünün
Hayatıma kattığın gizem
dingin hala
Seyre dalıyorum seninle olmayı
Yakamozlar var gölgemde hiç görünmeyen
Ve
Ay ışığı sefaletinde güne çıkıyorum
Yeniden gün doğsun yeter
Gönlüme aşk salıncağı kurdum
Sallanan sen sallayan ben oldum
Adı sen olan medcezirlerdeyim
Dursun artık senli hatıralar yerli yerinde
Gel ellerimden tut sevinç çığlıkları kopsun
Şu mahzun benliğimde...
