Dağlarda çiçekler açar
Durur güneşin şavkına
Gönlümde sevgiler açar
Vurur ışığın alnıma
*
Yıllar geçer kürsülerde
Sevgin yüklü her sözcükte
Savaş sürer cehaletle
Işık oldun karanlığa
*
Okullarım bilgi yurdum
Aydınlanır yaşam yolum
Uygarlığa doğru koşum
Alır beni yarınlara
*
Yurt sevmeyi sen öğrettin
Doğru eğri hep gösterdin
Atatürkçü düzen dedin
Anlam verdin yaşamağa
*
Gönül dağı öğretmenim
Sevgi bağı öğretmenim
*****
BU ŞİİRDE KİMLER VAR?
1982 yılıydı. Ben 3 Haziran’da 1402 sayılı yasa ile görevden alınmıştım. 24 Kasım tarihinde Öğretmenler günü kutlaması yapılacaktı. Hazırlıklar sürüyordu.12 Eylül Cuntasının dayattığı bu günü kutlamak pek işimize gelmiyordu. Biz öğretmenler duygusal olmakla birlikte sevgiyle, saygıyla bilgiyle, bilinçle Büyük Atatürk’ün ışıklı yolundan yürümeğe çalışanlardık. Büyük Önderimize “Başöğretmenlik” ünvanının verildiği tarih olması içimizdeki öfkeyi dindiriyordu.
Bir gece Halk Eğitim Başkanımız Pakize Başçelik aradı. Günle ilgili konuşmayı yapacakmış ve bir şiirle bitirmek istiyormuş.Benden bilinenlerin dışında uygun bir şiir bulmamı istemişti. Kitaplığa daldık, kitapları, dergileri aradık taradık. Biri kendimin üç şiir seçtim. Daktiloya çektim ve yarınki gün gönderdim.
Kapalı Spor Salonundaki tören sırasında konuşmasının son bölümünde “Şu anda aramızda olduğunu sandığım bir öğretmen arkadaşımın şiiriyle bitirmek istiyorum” diyor ve özenerek bu şiiri okuyor. Alkışlar yükseliyor salondan. Yerine oturunca Vali Galip Demirel Pakize Hanıma soruyor, “Bu arkadışınız Hamit Kalyoncu mu?” diye. Pakize Hanım da “Evet, Sayın Valim Hamit Kalyoncu’nun şiiri“ diye yanıt veriyor. Vali Bey gülümsüyor hafifçe..Bu şiirde onlar var.
****
Bu şiirde öncelikle Çaycuma İlkokulu öğretmenim Emine ORAL ve çok korktuğumuz müdürümüz İbrahim Kutsal (Dörtgöz) var. Bu şiirde Ortaokul müdürümüz Vedat Keçecigil, Türkçe öğretmenimiz Muharrem Başdaş, Tarih-Coğrafya öğretmenimiz Cemile Ürkmez, Matematik-Geometri öğretmeni Cemal Ürkmez, bir dönemlik Fransızca öğretmeni Nevin Çelikutku, Beden Eğitimi Öğretmeni İ.Behçet Kalaycı var. M.Başdaş öğretmenimiz, 10.Kasım 1953 günü Büyük Atatürk’ün cenazesinin Anıtkabir’e naklediliş törenini, okula dışarıdan radyo getirerek ve bütün okulu bahçeye toplayarak töreni sesli olarak dinlememizi sağlamıştı. Ayrıca bizden 100’er kuruş toplayarak Varlık yayınlarından kitaplar getirtmişti.
*****
Bu şiirde; M.Çelikle Lisesi müdürleri Rahmi İder ve Süleyman Başıbüyük, Edebiyat: Mükerrem Aksu, Abay Dağlı, Emel Boratav.. Matematik: Kamuran Hanım, Turgut Bey(Sıfırcı), Sezai Hazer. Tarih: Mefküre Hanım, Lütfiye Hanım, Zahide Cem.. Coğrafya: Didar Hanım..Fransızca: Maksude Çubukçu.. Sanat Tarihi: Fatma Hanım.. Fizik: Nesrin İder.. Kimya: Nesime Hanım, Makbule Hanım.. Biyoloji: Hikmet Hanım, İclal Hanım.. Felsefe: Nuri Arısoy.. Müzik: Etem Bey. Beden Eğitimi: Can Polat Pamay, Mahir Aksu..Askerlik: Yzb.Celal Küçük(Lise 2’de) var..Derslerimize girenlerden anımsayabildiklerim bunlar. Dersimize girmeyen Fransızcacı Mithat Bey, Almancacı Zeynel Bey, Tarihçi Kemal Bey (bu üçü aynı zamanda Md Yrd. idiler), Nesteren Hanım, Matematikçi Rana Hanım, Coğrafyacı Ziya Bey, Fransızcacı Birten Hanım, Çelikel Lisesi koridorlarından aklımda kalanlar.
*****
Ayrıca bu şiirde öğretmen ve yönetici olarak birlikte çalıştığımız Fener Lisesi’nden ve Endüstri Meslek Lisesi’nden çok değerli sayıdeğer öğretmen arkadaşlarım var.
Bu şiirde, güzel ve aydınlık bir Türkiye için, öğretmenlerin demokratik, ekonomik, özlük hakları için mücadele ettiğimiz çok değerli yürekli özverili TÖBDERli ve ADDli öğretmen arkadaşlarım gülümsüyor.Bizden önce bu kürsülerde dirsek çürüten son Köy Enstitülü öğretmenler kuşağı var.
Bütün öğretmenlerimi saygıyla sevgiyle anıyorum, selamlamlıyorum. Yaşamını yitirenlerin ışıklar içinde uyumalarını diliyorum.
